Recensie – ‘Vreemde Vogels’: de Enge Buren fladderen er op los!

Foto: Promotiefoto Enge Buren

HOOGERHEIDE – Meer dan een kwart eeuw bestaan ze: de Enge Buren. Het muzikale cabaret van Pyr Tilma, Henk van der Weijden en Michiel Bos. Zaterdag 11 mei waren ze te zien bij podium Kloosterhof in Hoogerheide met alweer hun zevende, avondvullende voorstelling 'Vreemde Vogels'. We bezoeken de show en laten ons vervoeren door een onafgebroken stroom van muzikaal-absurdistisch totaalcabaret.

door Han Verbeem

'Wij zijn de Enge Buren, met Bob en Bert en Bram, falderie, faldero, falderaaaa…' Met deze inmiddels herkenbare tune komt het drietal op. En inderdaad, de meest vreemde typetjes passeren deze avond de revue. Zoals een achteruit zingende en zichtbaar aangeschoten André Hazes sr., met een wel heel bijzondere vertolking van zijn nummer Een Beetje Verliefd (Verliefd Een Beetje). Of de Nederpopgroep Doe Maar, klinkend uit een haperende platenspeler – inclusief het gekraak – waarbij de snelheid op hol slaat. De types zijn uitvergrotingen van de échte vreemde vogels uit de wondere wereld van de showbizz.

Ook de muzikale spitsvondigheden, waarom de Enge Buren zo bekend zijn, ontbreken uiteraard niet in deze voorstelling. Bij 'Een Beest in Bed' bezingen twee personages het bijna onverzadigbare libodo van 'het beest', dat uiteindelijk een lui slaapmonster blijkt te zijn; zich wentelend tussen de krioelende beestjes van zijn matras. Het is een razende, wervelende voorstelling met de bijna onbegrensde muzikale vermogens van Bob, Bep en Bram – zoals de 'stage names' van de Enge Buren zijn. Dit absudristisch-muzikaal totaalcabaret laat de tijd vliegen… en de Enge Buren fladderen er onderwijl vrolijk op los.

Als de laatste noot heeft geklonken het publiek met een staande ovatie uit de stoelen omhoogveert, volgt als toegift nog het bekende nummer 'Pizza Calzone' op de melodie van Eros Ramazotti's 'Se Bastasse'. En dat is geen toeval, zo verklappen ze het publiek, want eerder die avond hadden de drie artiesten zélf als avondmaaltijd een pizza genuttigd bij La Cucina in Hoogerheide; niet zo ver van Kloosterhof. Hè, da's nou jammer – bedenken wij ons. Want we hadden daar eigenlijk óók zullen eten maar besloten op het laatste moment toch maar ergens anders een snelle snack te nemen. En nu hebben we zomaar de kans laten gaan om als buren aan een tafeltje te zitten naast de Enge Buren. Die eigenlijk helemaal niet zo eng blijken te zijn. Eerder herkenbaar. Want uiteindelijk heeft iedereen wel ergens een vreemde vogel als buur!